அம்மா
பத்து மாதம் சுமத்து பெற்று
மடிமீது தவழவிட்டு
அமுதூறும் பால்தந்து
ஆளாக்கி வளர்த்துவிட்ட
அன்பு தெய்வம் தாய்க்கு நிகர்
அவனியிலே ஏதுமில்லை
பற்றி விட்ட நோய் கண்டு
பதறுகின்ற தாய்மை போல்
பண்பு மிகு பாசம் போல்
பாரெங்கும் கண்டதில்லை
தப்பு செய்த போதெல்லாம்
தண்டிக்கும் மனமின்றி
அன்போடு அரவணைக்கும்
அம்மாவை என்னென்பேன்
தாயின் மடியில் தவழ்ந்தபோது
அவளே எந்தன் உலகம்
இனி உலகம் முழுதும் தேடி நின்றாலும்
என் தாயைக் காண்பது கடினம்
ஆயிரம் உறவுகள் அவள் சொல்லிய பின்னே
எனக்கு தெரிந்தது இன்று
அவளை மட்டும் பிறந்தவுடனே
தானாய் தெரிந்தது அன்று
இறைவன் தன்னை இரத்த பந்தம் அதனால்
அதற்கு அத்தனை சொந்தம்
ஆயிரம் பிறவிகள் நான் எடுத்தாலும்
தாயாக நீயே மீண்டும் மீண்டும்
வரவேண்டும்
உன் மடிமீது சேயாய் நானே
தவழவேண்டும்
------ த .சத்தியமூர்த்தி
No comments:
Post a Comment